Журнал "РФ сегодня"

Пара ссылок из блога Вассермана

Круглый стол в Думе
http://www.russia-today.ru/index.php?newsid=518

Сатья "Катынский подлог"
http://www.russia-today.ru/index.php?newsid=471

Ничего особо нового, заинтересовало только

"заявление сопредседателя Группы по сложным вопросам российско-польских отношений академика РАН А. Торкунова, признавшего 28 мая 2009 года в интервью РИА «Новости» и «Газете Выборчей», что он располагает материалами, которые «не отрицают, что польские офицеры стали жертвами сталинских репрессий, но говорят о том, что, возможно, какая-то часть была уничтожена немцами»".

И неожиданно вообще, что такие материалы в журнале Федерального собрания публикуют.

Там же
Фильм Виктора Илюхина "Катынь"
http://www.russia-today.ru/editors-column/799-katyn.html

Кто-нибудь может скачать? Я не знаю, как это сделать, а хотелось бы сохранить себе.

Фильм Илюхина "Польский крест России" можно скачать здесь:

http://rutracker.org/forum/viewtopic.php?t=3392904

http://rutracker.org/forum/viewtopic.php?t=3390603

http://rutracker.org/forum/viewtopic.php?t=3204896

http://rutracker.org/forum/viewtopic.php?t=2864148 (первая, короткая версия, 38 минут)

Mythcracker

zdrager пишет:

Ничего особо нового, заинтересовало только

"заявление сопредседателя Группы по сложным вопросам российско-польских отношений академика РАН А. Торкунова, признавшего 28 мая 2009 года в интервью РИА «Новости» и «Газете Выборчей», что он располагает материалами, которые «не отрицают, что польские офицеры стали жертвами сталинских репрессий, но говорят о том, что, возможно, какая-то часть была уничтожена немцами»".

И неожиданно вообще, что такие материалы в журнале Федерального собрания публикуют

Вот эта статья в "Газете Выборчей" за 28 мая 2009 г.:

http://wyborcza.pl/1,76842,6657274,Katyn_jest_rana_dla_obu_naszych_narodow.html

Цитата :

Katyń jest raną dla obu naszych narodów
Rozmawiał w Moskwie Wacław Radziwinowicz
2009-05-28, ostatnia aktualizacja 2009-05-27 16:09

Wacław Radziwinowicz: Półtora roku temu w wywiadzie dla "Gazety Wyborczej" mówił pan z nadzieją, że pod rozpoczynającymi się wtedy rządami premiera Donalda Tuska stosunki polsko-rosyjskie się poprawią. Czy te nadzieje się spełniły?

Anatolij Torkunow: Widzę, że relacje naszych krajów dobrze się rozwijają. Znacznie wzrosły obroty handlowe, bo rozwiązaliśmy wiele problemów, m.in. zakaz importu polskiego mięsa. Znacznie więcej jest kontaktów między naszymi państwami, niedawno w Moskwie gościliśmy np. kolejne polsko-rosyjskie forum obywatelskie. Na znacznie niższym, bliskim moim codziennym zajęciom szczeblu też widzę postęp. Myślę choćby o wymianie studentów czy naukowców.

I w Polsce, i w Rosji czujemy, że przyszedł już czas, by wyzwolić się od balastu przeszłości i zajmować się przyszłością.

Miło to słyszeć, ale w ostatnim czasie nie zniknęły dawne kości niezgody takie jak tarcza antyrakietowa, za to pojawiły się nowe, takie jak Partnerstwo Wschodnie czy straszenie nas rakietami Iskander w Kaliningradzie.

- Tarcza antyrakietowa i iskandery to, jak pan dobrze wie, na razie tylko słowa. Żadnych ostatecznych decyzji w tych sprawach nikt jeszcze nie podjął. Oczywiste jest też, że te decyzje, jeśli już będą zapadać, Rosja podejmie, biorąc pod uwagę kontekst bezpieczeństwa euroatlantyckiego, a więc znacznie szerszy niż tylko stosunki z Polską.

Byłem na niedawnym szczycie Rosja - UE w Chabarowsku. Słyszałem, co prezydent Dmitrij Miedwiediew mówił tam o Partnerstwie Wschodnim. Podkreślamy, że te sześć postradzieckich państw, którym Unia zaproponowała Partnerstwo [Białoruś, Ukraina, Gruzja, Mołdawia, Armenia i Azerbejdżan], to także partnerzy Rosji. Myślimy więc nie o jednostronnym, lecz wspólnym partnerstwie.

Nasi koledzy z UE podkreślają, że Partnerstwo nie jest skierowane przeciw Rosji. Ale w nas rodzą się wątpliwości, kiedy w ramach tej inicjatywy o swej tożsamości europejskiej - przeciwstawionej historycznym związkom z Rosją - mówią politycy tacy jak Micheil Saakaszwili. Czyli - o czym jesteśmy głęboko przekonani - tacy, którzy dowiedli, że są nieodpowiedzialni. A co niedawno widzieliśmy w Mołdawii? Rumunia, sąsiedni kraj, członek UE, w istocie rzeczy wsparł wystąpienia części społeczeństwa dążącej do likwidacji suwerenności Mołdawii [chodzi o hasła demonstrantów przyłączenia kraju do Rumunii].

W czwartek w Krakowie rozpoczyna się kolejne posiedzenie reaktywowanej w ubiegłym roku Polsko-Rosyjskiej Komisji ds. Trudnych zajmującej się przede wszystkim kwestią zbrodni katyńskiej. Czy widzi pan realną perspektywę, że dojdziemy w niej do porozumienia?

- Polscy i rosyjscy członkowie komisji rozumieją, że mamy do czynienia z trudnym historycznym dziedzictwem oraz to, że Katyń jest wspólną, polsko-rosyjską tragedią. Tym bardziej że to miejsce straceń także tysięcy obywateli ZSRR zamordowanych w latach 30. ubiegłego wieku.

Powinienem dodać, że żadnej sprawy związanej z historią zamknąć ostatecznie się nie uda. Stale pojawiają się nowe dokumenty. Przysłali mi właśnie np. materiały z archiwum wojskowego - zeznania oficera niemieckiego, który mówił, że w 1943 r. widział żywych polskich oficerów. Oczywiście nie wolno tego przyjmować za istotę sprawy. Pojawiają się jednak materiały, które absolutnie nie zaprzeczają temu, że oficerowie polscy padli ofiarą represji stalinowskich, ale mówią, że jakaś ich część mogła być zlikwidowana przez Niemców....

????

- Uważam, że to absolutnie niczego nie zmienia. Mówię tylko o tym, że historia to żywa tkanka i mogą pojawić się nowe materiały, które skomplikują sytuację.

I zmienią istotę rzeczy?

- Nie, żadne niuanse istoty rzeczy nie zmienią. Bo w kwestii katyńskiej najważniejsze jest to, że członkowie naszej komisji rozumieją, iż była to straszliwa tragedia, zbrodnia, która jest raną dla obu naszych narodów. Nie jestem ani śledczym, ani prawnikiem, ale prokurator, z którym rozmawiałem na temat wyników śledztwa katyńskiego, zapewniał mnie, że sprawa jest absolutnie jasna - decyzja o rozstrzelaniu Polaków była decyzją pozasądową, polityczną...

Biorę udział we wszystkich toczących się przed sądami moskiewskimi rozprawach, na których krewni ofiar Katynia domagają się rehabilitacji pomordowanych. I tam słyszę prokuratorów wojskowych dowodzących, że nawet kula w czaszce człowieka wrzuconego do zbiorowej mogiły nie jest dowodem, że padł on ofiarą represji politycznych...

- Nie wiem, co mówi się w sali rozpraw. Mój rozmówca to prokurator wysokiej rangi. Uważam, że do zamknięcia, jeśli nie prawnej, to emocjonalnej strony tej sprawy trzeba dojść poprzez zrozumienie i publiczne przyznanie, że mamy do czynienia z poważną zbrodnią i naszą wspólną tragedią. Tego wyrazem jest istniejący już w Katyniu cmentarz-pomnik upamiętniający i polskich oficerów, i obywateli ZSRR, którzy też zostali tam rozstrzelani i pochowani. Mam nadzieję, że rozpoczynający się krakowski etap naszej pracy pozwoli nam zrozumieć, jak powinniśmy podchodzić do niezrozumienia tego zagadnienia w Polsce.

Co mogłoby być ze strony rosyjskiej krokiem do osiągnięcia porozumienia? Gest polityczny? Wyrok sądu? Rehabilitacja ofiar zbrodni?

- Trudno mi się wypowiadać za władze Rosji. Jesteśmy historykami i dlatego powinniśmy dojść do wspólnej oceny wydarzeń sprzed lat. Jak to wyrazić, to inna sprawa. Będziemy myśleć, nasza komisja da rządzącym swoje rekomendacje. Czy one zostaną przyjęte, trudno powiedzieć.

Do pracy komisji włączyła się niedawno Rosyjska Cerkiew Prawosławna i polski Kościół katolicki. To chyba przybliża nas do wzajemnego zrozumienia, o którym pan mówi.

- Wraz z Adamem Danielem Rotfeldem, polskim współprzewodniczącym naszej komisji, spotkaliśmy się niedawno z biskupem Hilarionem, szefem wydziału kontaktów zewnętrznych Patriarchatu. Patriarcha Cyryl też wie o tym, nad czym pracujemy, i nas wspiera. Cerkiew zawsze jednoznacznie wypowiadała się na temat zbrodni popełnionych w czasach komunizmu przeciw wierzącym i niewierzącym, świeckim i duchownym. Według mnie ważne jest także to, że relacje między naszą Cerkwią i Kościołem polskim są dobre.

Kilka dni temu prezydent Dmitrij Miedwiediew stworzył komisję do przeciwdziałania fałszowania historii na szkodę Rosji. Duma zajmuje się projektem ustawy o karaniu za kwestionowanie roli ZSRR w pokonaniu faszyzmu, w tym i za nazywanie "zbrodniczymi" poczynań któregoś z członków koalicji antyhitlerowskiej. Czy to nie przekreśli wysiłków i dorobku pracy komisji? Zgodnie z tą ustawą zbrodni katyńskiej chyba też nie będzie wolno nazywać zbrodnią?

- Nie wiem, na ile na serio w parlamencie pracują nad projektem tej ustawy. Ale w stworzeniu komisji społecznej doradzającej głowie państwa nie ma nic złego. Tym bardziej że instytucje zajmujące się pamięcią historyczną istnieją też w innych krajach, w tym i w Polsce. W naszej prezydenckiej komisji znaleźli się różni ludzie, także uważani za autorytety historycy Andriej Sacharow i Aleksandr Czubarian. Ten ostatni niedawno wydał bardzo dobrą książkę "W przeddzień tragedii" o polityce Stalina w latach 1939-41. To dobra, rzetelnie napisana praca.

*prof. Anatolij Torkunow jest rektorem Moskiewskiego Państwowego Instytutu Stosunków Międzynarodowych (MGIMO)

Źródło: Gazeta Wyborcza

Некоторые документы такого рода всё же были выданы из архивов:

http://forum.skalman.nu/download/file.php?id=19538

У меня такое впечатление, что власти искали какой-то гибкий выход из создавшегося тупика со всеми своими фальшивками. Выдача документов, доказывающих немецкое причастие к массовым расстрелам была лишь первым шагом в этом направлении. Смоленская катастрофа смешала все карты нашим российским властителям. После гибели Качиньского поворот на 180 градусов в катынском деле выглядел бы, мягко говоря, пощёчиной полякам. А ведь летом 2009 года Илюхин добивался выдачи ещё каких-то документов, Медведев даже дал приказ на их выдачу, но сотрудники архивов отказывались выполнять поручения президента. Не наебнулся бы Качиньский, может быть катынский вопрос стал мало по малу проясняться. Ведь Медведев в мае 2009 сказал Зюганову, что он не против того, чтобы катынский вопрос расследовали независимые исследователи. Т.е. в 2009 г. намечался какой-то поворот в позиции властей, едва заметный, но всё же. В апреле 2010 г. ситуация стала такой, что им уже пришлось зубами и ногами отстаивать свою сфальсифицированную версию.

Mythcracker

Эти рассуждения слишком похожи на фантазии в свете полиики "десталинизации", которая не с бухты-барахты началась и не сегодня готовилась и планировалась. Да и сам клиент не похож на нарисованный образ.

andmak пишет:

Эти рассуждения слишком похожи на фантазии в свете полиики "десталинизации", которая не с бухты-барахты началась и не сегодня готовилась и планировалась. Да и сам клиент не похож на нарисованный образ.

Не совсем согласен. Десталинизация началась уже ПОСЛЕ смоленской катастрофы. До этого ещё были возможности для медленных и на первый взгляд малозаметных манёвров вокруг катынского дела.

Альтернативная думка: высказывание Торкунова в 2009 г. и рассекречивание немецких допросов было всего лишь попыткой ублажить критиков и независимых исследователей.

Так или иначе, в 2009 г. что-то происходило в верхах. Та же Наталья Нарочницкая в том же 2009 году говорила о "следах причастности немцев" в катынском убийстве ("Комсомольская правда", 27.08.2009 г.):

http://www.narochnitskaia.ru/cgi-bin/main.cgi?item=1r300r090828145956

Цитата :

- Это совершенно несправедливо, когда они нам все время тычут Катынью, по поводу которой, кстати, принес извинения Ельцин. Не говоря о том, что вопрос с Катынью до конца не исследован. Бесспорно, там были преступления НКВД, но и нацистские преступления тоже оставили свой след.

А Нарочницкая уже личность довольно таки весомая, с 2009 г. член "Комиссии по противодействию попыткам фальсификации истории в ущерб интересам России".

Сейчас полностью пиариться официальная фальшивая версия. После "Катыни-2" настали другие времена.

Mythcracker

Mythcracker пишет:

Не совсем согласен. Десталинизация началась уже ПОСЛЕ смоленской катастрофы.

Десталинизация началась с отказа от выдвижения на третий срок...

andmak пишет:

Mythcracker пишет:

Не совсем согласен. Десталинизация началась уже ПОСЛЕ смоленской катастрофы.

Десталинизация началась с отказа от выдвижения на третий срок...

Пожалуйста, можно немного поконкретнее? Когда Путин отказался от третьего срока и какие за этим последовали конкретные шаги в "десталинизаторском" направлении? Неужто высказывания Торкунова, Нарочницкой, Медведева, а также рассекречивание документов, которые до 2009 г. считали нецелесообразным рассекречивать (помните запрос Андрея Савельева в 2006-2007 гг.?) - неужели всё это входило в план "десталинизации"?

В добавок к вышесказанному, в 2009 г. издана книга Льва Соцкова с польскими документами. Помню, как переполошились пшеки при появлении этой публикации! Думаю издана она была неспроста, а в противовес польской истерике по разным историческим вопросам. К тому же в то время часто писали и говорили о голодоморе в противовес ющенсковской пропаганде, мол, не морили голодом украинцев, голод везде был, в России и Казахстане даже круче, чем в хохляндии. Да и многие вообще ставили под вопрос сам факт умышленно созданного голода. В 2009 г. появилась брошюрка А. Дюкова про пакт Молотова-Риббентропа, в которой действия советского "менеджера" оправдываются по полной программе, мол, это был единственный выход для СССР в августе 1939 г. А Дюков между прочим похож на парня с высокими покровителями. Про Сталина как "менеджера" стали писать в российских учебниках по истории. Опять же, всё это не вписывается в т.н. "десталинизацию".

Вообще "десталинизация" как ОБЩЕЕ явление началась при Хрущёве. В брежневскую эпоху Сталина малость "реабилировали". Второй тур десталинизации начался в конце 1980-х гг. в эпоху Мишки меченого. Ускорился этот процесс при ельциноидах. Но все эти "десталинизации" не имели под собой какой-либо официально организованной формы.

Другое дело НЫНЯШНЯЯ ДЕСТАЛИНИЗАЦИЯ, которую уже пытаются УЗАКОНИТЬ. Впервые заговорили о ней осенью 2010 года (до этого я лично ничего подобного не слышал). Планы про претворению этих идей в жизнь разработаны в феврале 2011 г., утверждены Медведевым совсем недавно. Первые ласточки появились в прошлом году - передачи катынских документов полякам и думская резолюция по Катыни хорошие примеры этому. Сайт "goodbyelenin" другой пример тому. Теперь будут устанавливать памятники жертвам репрессий во всех больших городах России, симпатизирующих Сталину чиновников будут снимать с государственных постов, Ленина перезахоронят и т.д. Вот это уже НАСТОЯЩЯЯ ДЕСТАЛИНИЗАЦИЯ, опирающаяся на конкретные законы и конкретные и целенаправленные действия.

Вообще "десталинизацию" можно было провести без мешающего элемента, каким является катынское дело. Катынский вопрос - это что-то вроде занозы в жопе у Путмедов. Убрав её, можно было бы заняться промыванием мозгов россиян без серьёзной оппозиции, какой являются катынокритики. Возможности найти выход из тупика ещё были в 2009 году. В апреле 2010 г. всё перевернулось. Качиньский срал нам при жизни, насрал и своей смертью. После катастрофы Медведеву ничего не оставалось, как занять жёсткую позицию по катынскому вопросу, дабы ублажить поляков находящихся в национальном трауре.

Mythcracker

Mythcracker пишет:

Фильм Илюхина "Польский крест России" можно скачать здесь:

Спасибо. Непонятно почему я сам не додумался на рутрекере поискать. еще раз спасибо.

Мы как-то говорим на разных языках о разном...
Де-сталинизация - это политика слива (окончательного) РФ-ии, когда верховые в момент общего распада и анархии схватят (постараются схватить) последний куш.
Определяется она двумя факторами: 1) они не видят реальной возможности в перспективе удержаться у власти, 2) у хозяев не хватает ресурсов для своих собственных целей, поэтому они заинтересованы, чтобы пустить на поток РФ.
Это довольно банальные и простые вещи, непонятно - причем здесь Нарочницкая и остальные... К ним-то это никакого отношения не имеет.
Еще раз: де-сталинизация - это кк закон об оскорблении величия в Древнем Риме. Кляп на наш рот и перо в бок... Надо все-таки как-то разделять видимое (то, что на поверхности) и реальное (существенное, содержательное).